• Αρχική
• Σπίτι της Βεργίνας

1.Δείκτες μέτρησης της κατάστασης κινδύνου και της βελτίωσής της.

Τα παιδιά που εισέρχονται στο ΣτΒ χαρακτηρίζονται από τον βαθμό κινδύνου που διατρέχουν

Οι βαθμοί κινδύνου είναι:

• Χαμηλός κίνδυνος
• Μέτριος κίνδυνος
• Υψηλός κίνδυνος

Οι βαθμοί αυτοί προσδιορίζονται από το επίπεδο παραμέλησης και κακοποίησης που διαπιστώνεται στα περιστατικά. Η εργασία των επαγγελματιών και των εθελοντών του ΣτΒ στοχεύει στην βελτίωση της κατάστασης του κάθε παιδιού, ώστε να περιέλθει στην αμέσως χαμηλότερη ή και (ιδανικά) σε κατάσταση μηδενικού κινδύνου. Η επίτευξη αλλαγής κατάστασης μετρείται συστηματικά και αποτελεί βασικό δείκτη της ποιότητας δουλειάς του ΣτΒ.

2. Παράγοντες που μετρούνται 

Οι επί μέρους παράγοντες που μετρούνται σε μία κλίμακα 0-3, προκειμένου να αξιολογείται η κατάσταση κάθε παιδιού και η αλλαγή της είναι:

• Η ψυχική ανθεκτικότητα
• Η κοινωνικοποίηση
• Η σχολική επίδοση
• Οι επικοινωνιακές δεξιότητες
• Η μείωση της παραβατικότητας
• Η αίσθηση ασφάλειας

Όπου 0=καμμία βελτίωση, 1=μικρή βελτίωση, 2=αρκετή βελτίωση, 3=μεγάλη βελτίωση.

3. Ανάλυση δεικτών  μέτρησης της κατάστασης κινδύνου και της βελτίωσής της

3.1 Ψυχική ανθεκτικότητα

Η ψυχική ανθεκτικότητα, που είναι πολύ χαμηλή σε παιδιά που υπέστησαν ΚαΠα-Π και παρουσιάζουν μικρή αυτοεκτίμηση, αποτελεί θεμελιώδη παράγοντα για την επιτυχία του προγράμματος του ΣτΒ. Η μεταβολή της ψυχικής ανθεκτικότητας προς το καλύτερο εξαρτάται από τη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης και τελικά αγάπης μεταξύ παιδιών και φροντιστών τους, που χρειάζεται -κατά περίπτωση- πολύ χρόνο για να εμπεδωθεί. Αυτό εξαρτάται από τους φροντιστές και την ποιότητά τους ως ανθρώπων και επαγγελματιών, από τα εφαρμοζόμενα προγράμματα και από τη σταθερότητα του πλαισίου.

Οι σχέσεις εμπιστοσύνης αποκτώνται μέσα σε ένα σταθερό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια σχέσεων και η αγάπη γίνεται αντιληπτή μετά από την μακροχρόνια παροχή καλοσύνης σε υγιή βάση. Ο παράγων χρόνος είναι επίσης πολύ σημαντικός.

4.2 Κοινωνικοποίηση

Η κοινωνικοποίηση των παιδιών που πρωτομπαίνουν στο ΣτΒ είναι πολύ χαμηλή, καθώς τα περισσότερα προέρχονται από περιθωριακές ή αποκλεισμένες κοινωνικά οικογένειες. Η εργασία των φροντιστών αποβλέπει στην ένταξη των παιδιών σε ομάδες, που διεξάγονται τακτικά ή έκτακτα (ανάλογα με τη ζωή του σπιτιού), όπου όλα τα παιδιά μαθαίνουν να μοιράζονται σκέψεις και προβλήματα. Σημαντικός είναι ο ρόλος των εθελοντών, καθώς και η συμμετοχή των παιδιών σε δραστηριότητες εκτός ΣτΒ, που επιδιώκονται πολύ συχνά, με σκοπό την απόκτηση δεξιοτήτων. Το άνοιγμα του ΣτΒ στην κοινότητα, με τη λειτουργία εργαστηρίων στα οποία θα συμμετέχουν και παιδιά από αυτήν, θα βελτίωνε σημαντικά αυτόν τον παράγοντα.

4.3 Σχολική επίδοση

Τα παιδιά του ΣτΒ παρουσιάζουν χαμηλή σχολική επίδοση. Αυτό οφείλεται στην παραμέληση που υφίσταντο, που στον τομέα της σχολικής υποβοήθησης είναι πολύ μεγάλη. Το γεγονός οφείλεται επίσης στα ψυχολογικά προβλήματα που έχουν τα παιδιά (αδυναμία συγκέντρωσης κ.α.) Ένας μεγάλος τομέας εθελοντισμού στο ΣτΒ είναι η μαθησιακή υποστήριξη, η οποία από πλευράς ποιότητας είναι υψηλή.. Η σχολική κατάσταση των παιδιών παρακολουθείται από τις φροντίστριες (παιδαγωγό, κοινωνική λειτουργό κ.α.) και υπάρχει σχετική συνεργασία με τους δασκάλους και τους καθηγητές τους. Ωστόσο αδυναμία αποτελεί η έλλειψη επαρκών και αρκετών χώρων διεξαγωγής των μαθημάτων (ζήτημα που επιλύεται με την προσθήκη του Παραρτήματος). Πρέπει να σημειωθεί, ότι παρά το γεγονός πως η σημαντική προτεραιότητα του ΣτΒ είναι η ψυχοκοινωνική ενδυνάμωση των παιδιών και δεν ασκείται  σε αυτά ιδιαίτερη πίεση για τα μαθήματα, το μέλημα της σχολικής βελτίωσης είναι μεγάλο. Αυτό σχετίζεται με την ανάγκη να ξεφύγουν τα παιδιά από την κατάσταση της σχολικής περιθωριοποίησης και του συνακόλουθου σχολικού και κοινωνικού αποκλεισμού τους. Στην κατεύθυνση αυτή, η πρόσληψη μέσω της πράξης, ειδικών παιδαγωγών θα είχε καίρια σημασία.

4.4 Επικοινωνιακές δεξιότητες

Για ορισμένα παιδιά που έρχονται στο ΣτΒ, η απόκτηση βασικών επικοινωνιακών δεξιοτήτων αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα, καθώς δεν μπορούν να μιλήσουν καθαρά, να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν με τους άλλους. Στα παιδιά αυτά παρέχεται λογοθεραπεία και εργοθεραπεία από εθελοντές, ενώ οι φροντιστές τα μαθαίνουν βασικά στοιχεία κοινωνικής συμπεριφοράς. Εάν τα παιδιά προσέλθουν σε ηλικία άνω των 6-7 ετών, το έργο γίνεται δυσκολότερο.

4.5 Μείωση της παραβατικότητας

Ως παραβατικότητα, για τα παιδιά του ΣτΒ, εννοούμε  την επιθετική συμπεριφορά (με φραστικές προκλήσεις, άσκηση σωματικής βίας, άσκηση ενδοσχολικής βίας, καταστροφές στην περιουσία του Κέντρου κ.α.) και την παραβατική συμπεριφορά εντός και εκτός Σπιτιού (συνήθως μικροκλοπές).

Η παραβατική συμπεριφορά απαγορεύεται ρητά από τον Εσωτερικό Κανονισμό της Δομής. Ωστόσο, στα λίγα παιδιά που εισήχθησαν ως παραβατικά, έχει δοθεί μεγάλη περίοδος ανοχής και προσαρμογής. Σημαντική εδώ είναι η ψυχολογική υποστήριξη που δίνεται ατομικά από την Ψυχολόγο και τον Παιδοψυχίατρο, ή όλη τη Διεπιστημονική Ομάδα. Σε γενικές γραμμές, μετά από λίγο χρονικό διάστημα, η παραβατική συμπεριφορά εξελείφεται.

4.6 Αίσθηση ασφάλειας

Η αίσθηση ασφάλειας αποκτάται μετά από αρκετό καιρό παραμονής. Η απομάκρυνση των παιδιών από περιβάλλοντα επιθετικής-κακοποιητικής συμπεριφορά, εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας. Κάθε παιδί του ΣτΒ γνωρίζει ότι θα έχει σε κάθε δύσκολη στιγμή τον συμπαραστάτη του. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί στα παιδιά η σκέψη για τυχόν αλλαγή της κατάστασής τους και έκθεσής τους  σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Το αίσθημα της ανησυχίας υποχωρεί με την πάροδο του χρόνου.

Σημείωση:

Οι ίδιοι παράγοντες μετρούνται, παρακολουθούνται και βελτιώνονται και στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας